Result: ผลการทดลองกระบวนการหายของแผล(wound healing) ด้วยยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้

การศึกษาในชื่อ EVALUATION OF EFFECTIVENESS IN A NOVEL WOUND HEALING OINTMENT-CROCODILE OIL BURN OINTMENT โดย Hua-Liang Li. และคณะ เผยแพร่ใน Afr J Tradit Complement Altern Med. 2017; 14(1): 62–72.

ภาพถ่ายด้วยเลนส์ออพติคัล ในบริเวณแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวก ที่ระยะเวลา 3,7,10,14,21 และ 28 วัน  ในช่วง 3 วันแรก เกิดสะเก็ดแผลสีน้ำตาลขึ้นในบริเวณแผลแต่ไม่สามารถใช้วัดความแตกต่างในแต่ละกลุ่มได้  ตามภาพประกอบหมายเลข 3a,3g และ 3m


ภาพประกอบหมายเลข 3 แสดงการหดตัวของบาดแผล(wound Contraction) แผลที่บริเวณส่วนหลังของหนูทดลองถูกถ่ายภาพที่ระยะเวลา 3,7,10,14,21 และ 28 วัน  หลังเริ่มการรักษาที่แตกต่างกันไปในแต่ละกลุ่ม ได้แก่ กลุ่มควบคุม(burn Control) ; a-f , กลุ่มที่ใช้ซิลเวอร์ซัลฟาไดอาซีน (SSD) ; g-l, กลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO) ; m-r ภาพถ่ายแสดงตัวอย่างจากแต่ละกลุ่ม มาตราส่วน 1ซม. การหดตัวของบาดแผล(wound Contraction)แสดงค่าเป็นเปอร์เซ็นต์(%) ในแต่ละกลุ่มได้แก่ กลุ่มควบคุม(burn Control),กลุ่มที่ใช้ซิลเวอร์ซัลฟาไดอาซีน (SSD) และกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO) ที่ระยะเวลา 3,7,10,14,21 และ 28 วัน  รายงานค่าในรูปแบบ mean±SE จากจำนวน 12 แผล เครื่องหมายดอกจันแสดงนัยสำคัญที่แตกต่างกันในทางสถิติ * P < 0.05 ; ** P < 0.01

ในวันที่ 7 สะเก็ดแผลในกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO) มีการเปลี่ยนสีทีละน้อยซึ่งเป็นลักษณะที่สังเกตได้ไม่ชัดเจนนักในกลุ่มอื่นๆ ตามภาพประกอบหมายเลข 3b,3h และ 3n 

ในวันที่ 10 พบว่ามีการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นอย่างมีนัยสำคัญบริเวณส่วนของแผลที่ปิด ในกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO)ตามภาพประกอบหมายเลข 3c เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม(Control group) และ กลุ่มที่ใช้ซิลเวอร์ซัลฟาไดอาซีน (SSD) ตามภาพประกอบหมายเลข 3i และ 3o 

ในวันที่ 14 หลังรับการรักษาแผลในกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO) มีขนาดเล็กกว่าเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม(Burn Control)และกลุ่มที่ใช้ซิลเวอร์ซัลฟาไดอาซีน (SSD) ตามภาพประกอบหมายเลข 3d,3j,3p 

ในวันที่ 28  บริเวณพื้นผิวหนังส่วนบนในกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO)ตามภาพประกอบหมายเลข 3r นั้นเรียบกว่าและสีมีความใกล้เคียงกับผิวหนังปกติ เส้นขนมีการกระจายตัวอย่างดีในกลุ่มที่ใช้ยาขี้ผึ้งแผลไฟไหม้น้ำร้อนลวกที่มีส่วนผสมของน้ำมันจระเข้ (COBO) ในขณะที่กลุ่มควบคุม(Burn Control) การกระจายตัวของเส้นขนขาดหายไปบางส่วน ตามภาพประกอบหมายเลข 3f

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

5 น้ำมันเพื่อจู๋แข็งแรง

การสกัดน้ำมันสัตว์:การเจียว(Rendering)

น้ำมันจระเข้ คนจีนชอบใช้ แต่ไม่ใช่ทุกจีนที่จะรู้จัก?